Jeszcze cztery lata temu Waldemar Sobota grał zaledwie w IV lidze, a o jego transferze do lepszego klubu zadecydowała siostra. W piątek 24-letni pomocnik Śląska Wrocław zadebiutował w reprezentacji Polski i strzelił jedynego gola meczu.
Towarzyski mecz Polaków z Bośnią i Hercegowiną nie wywołał w kraju większego zainteresowania. Wszak zagrały w nim reprezentacje złożone z graczy ligowych, a samo spotkanie odbyło się poza oficjalnym terminem FIFA.
Jest jednak w Polsce jedno miejsce, w którym mecz obejrzał komplet publiczności. To bar Zgoda u Gerdy we wsi Schodnia pod Ozimkiem w województwie opolskim. Wszyscy oglądali Sobotę.Dla niego ten bar jest tym, czym dla Adama Małysza była słynna karczma U Bociana w rodzinnej Wiśle. Królestwem, fanklubem, twierdzą. Tu wszyscy 24-letniego zawodnika znają i życzą mu jak najlepiej. Na ścianach lokalu wiszą jego zdjęcie, koszulka i plakat wrocławskiej drużyny.
- Żeby oglądać mecze Waldka w ekstraklasie, kupiliśmy nowy telewizor z dekoderem. Trzeba chłopaka reklamować, bo jest stąd. A jeszcze taki grzeczny i kulturalny. Same plusy, można powiedzieć. Mieszka niedaleko, to czasem zajrzy, ukłoni się - chwali piłkarza właścicielka lokalu, pani Gerda.
Autobusami na Sobotę
W barze wszyscy oglądają mecze Soboty, ale tylko te wyjazdowe. Na spotkania we Wrocławiu to się ze Schodniej i okolic po prostu jeździ. Na ostatni pojedynek Śląska z Wisłą Kraków trzeba było wziąć dwa autobusy i jeszcze małego busa, bo inaczej wszyscy chętni by się nie pomieścili. Zawodnik Śląska dla swoich kibiców zamówił ponad 100 biletów.
- U nas ludzie się futbolem interesują, a jak Waldek teraz gra w Śląsku, to i na mecze chętniej jeżdżą. Wiadomo, piękny stadion, dobra drużyna, ale najważniejsze, że jest w niej chłopak od nas. Wszyscy tutaj jesteśmy z niego bardzo dumni - mówi Robert Lech, który wyjazdy na mecze Śląska organizuje.
On też organizował pierwszy w życiu transfer Waldemara Soboty. W 2005 r. jako prezes IV-ligowego Rajfelu Krasiejów ściągnął 18-latka z Małej Panwi Ozimek, która w tamtym sezonie z ligi spadła.
Klub z Krasiejowa zapłacił wówczas za utalentowanego pomocnika 8 tys. zł. - Myśmy w Ozimku przyuważyli takiego drobnego, wątłego chłopaczka. Wyglądał niepozornie, ale z rywalami jechał tak, że szok. Już po kilku pierwszych meczach wiedzieliśmy, że ten transfer to strzał w dziesiątkę - opowiada prezes Lech.
Zdecydowała siostra
W dwa sezony Sobota strzelił dla Rajfelu 21 bramek i zaczęły się nim interesować kluby z wyższych lig. Najbardziej zdeterminowany był ówczesny trener Górnika Zabrze Ryszard Wieczorek, który bardzo chciał sprawdzić u siebie pomocnika z Krasiejowa.
- Trener Wieczorek to i po dwa razy dziennie do nas wydzwaniał. Wszystko już było gotowe, nawet samochód podstawiony. Zawodnik miał tylko wsiąść i pojechać na trening Górnika. Ale Waldek powiedział: "Prezesie, jeszcze nie teraz" i sprawa się skończyła - wspomina Lech.
Zamiast do ekstraklasowego Górnika Sobota przeszedł więc do III-ligowego MKS-u Kluczbork. Zanim do tego doszło, w domu zawodnika odbyła się jednak rodzinna narada. Oprócz piłkarza uczestniczyli w niej rodzice, dwie siostry, trener MKS-u Ryszard Okaj oraz prezes klubu z Krasiejowa.
- Pamiętam, że Waldek ani jego rodzice wcale nie byli do transferu przekonani. Mówili, że to daleko, bo piłkarz musiałbym przynajmniej 40 kilometrów od Kluczborka dojeżdżać. Ostatecznie o wszystkim zadecydowała siostra Waldka, która powiedziała: "Musisz się rozwijać i pójdziesz grać do Kluczborka" - śmieje się Lech.
Do składu MKS-u Sobota znowu wdarł się przebojem, a w pierwszym sezonie strzelił dla drużyny 15 goli. Zespół awansował do nowej II ligi, a stamtąd po sezonie na zaplecze ekstraklasy. Już wówczas młody Sobota był jednym z najważniejszych graczy drużyny z Kluczborka.
- On do nas przychodził nie jako megawzmocnienie, ale raczej młody, zdolny zawodnik. Szybko okazało się, że jest czymś znacznie więcej. Gra została ustawiona pod niego, tak jak teraz w Śląsku jest ustawiona pod Sebastiana Milę - wspomina Wojciech Smolnik, wiceprezes MKS-u.
W pierwszej lidze beniaminek z Kluczborka wywalczył doskonałe szóste miejsce, a rozgrywkach bramki strzelał m.in. Pogoni Szczecin, Górnikowi Zabrze czy Widzewowi Łódź. Po tych występach Sobota w sezonie 2009/2010 został wybrany na najlepszego gracza I ligi i stało się jasne, że w Kluczborku zostać dłużej już nie może. Kontrakt z MKS-em mu się kończył, więc sprowadzić go chciały Górnik, Widzew, GKS Bełchatów i właśnie Śląsk.
- Waldka w barwach Kluczborka na żywo widzieliśmy chyba z 10 razy, więc doskonale wiedzieliśmy, co potrafi. Nikogo innego nie mieliśmy tak rozpracowanego - przyznaje dyrektor sportowy Śląska Krzysztof Paluszek, który zawodnika sprowadzał do klubu wraz z ówczesnym trenerem Ryszardem Tarasiewiczem.
Sobota na ofertę z Wrocławia zdecydował się po namowach trenerów i działaczy MKS-u. Znaczenie miała też niewielka odległość Wrocławia od jego domu. Pomocnik wylądował więc w Śląsku, choć telefony z ofertami z Zabrza i Bełchatowa odbierał jeszcze tuż przed ustaleniem ostatecznej wersji kontraktu.
Siatki dla Vrdoljaka
8 sierpnia 2010 r. Sobota zadebiutował w ekstraklasie. Początek jego występów w Śląsku można uznać za słodko-gorzki. Zawodnik uznany został za najlepszego gracza spotkania z Jagiellonią Białystok, ale po jednej z akcji ordynarnie zrugał go Vuk Sotirović. Serb był niezadowolony, że nowy w drużynie młodzian nie podał mu piłki, a zamiast tego sam uderzył na bramkę rywali.
W kolejnym, wygranym 3:2 spotkaniu z Cracovią Sobota zaliczył pierwszą asystę w ekstraklasie. A w boju z Legią na Oporowskiej kibiców absolutnie zadziwił. Filigranowy piłkarz z legionistami grał bez żadnych kompleksów, a najdroższemu piłkarzowi w historii ligi Ivicy Vrdoljakowi bezwstydnie zakładał siatki. Nic dziwnego, że fani z Wrocławia rychło go pokochali, a do reprezentacji U-23 powołał Waldka selekcjoner Andrzej Zamilski. Problem w tym, że potem powołania się już nie powtarzały, Sobota w lidze nieco przygasł, a Śląsk zaczął seryjnie przegrywać.
Zawodnik i jego Śląsk odrodzili się pod wodzą trenera Oresta Lenczyka. Choć doświadczony szkoleniowiec decydował, że w niektórych meczach Sobota usiądzie na ławce rezerwowych. W takiej zmiennej roli 23-latek zdobył wicemistrzostwo Polski, a w przesądzającym o sukcesie meczu z Arką Gdynia zanotował asystę przy pierwszej z pięciu bramek.
Jak Xavi i Iniesta?
- Waldek, odkąd jest w Śląsku, bardzo piłkarsko dojrzał i się rozwinął. Ma wielkie serce do gry oraz umiejętności techniczne, które wyróżniają go na tle innych zawodników. Ważne, że nie boi się podejmować indywidualnych pojedynków, a większość z nich wygrywa. To, co musi poprawić, to motoryka i odbiór piłki - ocenia Paluszek, który dodaje. - Jak na nasze warunki - i biorąc pod uwagę wszelkie proporcje - Waldek jest taką miniaturką Xaviego czy Iniesty. Tak jak oni jest filigranowy i tak jak oni bardzo kreatywny na boisku.
W tym sezonie Sobota, gdy tylko był zdrowy, grał w pierwszym składzie drużyny z Wrocławia. Także dzięki niemu Śląsk jest liderem T-Mobile Ekstraklasy, a zawodnik otrzymał powołanie do reprezentacji Polski. Drugi trener kadry Jacek Zieliński formę gracza z Wrocławia nazwał ostatnio "imponującą", a bramkę strzeloną w meczu z Górnikiem Zabrze "fantastyczną".
- A ja i tak uważam, że Waldek nie zaprezentował jeszcze wszystkiego, co potrafi. Na to przyjdzie jeszcze czas, tylko trener Smuda musi mu dać więcej szans. Niech on zagra najpierw ze 100 meczów w reprezentacji Polski, a potem wraca do Kluczborka. Czekamy tu na niego. Specjalnie dla niego zastrzegliśmy nawet numer 2., z którym u nas występował - kończy Wojciech Smolnik.
Towarzyski mecz Polaków z Bośnią i Hercegowiną nie wywołał w kraju większego zainteresowania. Wszak zagrały w nim reprezentacje złożone z graczy ligowych, a samo spotkanie odbyło się poza oficjalnym terminem FIFA.
Jest jednak w Polsce jedno miejsce, w którym mecz obejrzał komplet publiczności. To bar Zgoda u Gerdy we wsi Schodnia pod Ozimkiem w województwie opolskim. Wszyscy oglądali Sobotę.Dla niego ten bar jest tym, czym dla Adama Małysza była słynna karczma U Bociana w rodzinnej Wiśle. Królestwem, fanklubem, twierdzą. Tu wszyscy 24-letniego zawodnika znają i życzą mu jak najlepiej. Na ścianach lokalu wiszą jego zdjęcie, koszulka i plakat wrocławskiej drużyny.
- Żeby oglądać mecze Waldka w ekstraklasie, kupiliśmy nowy telewizor z dekoderem. Trzeba chłopaka reklamować, bo jest stąd. A jeszcze taki grzeczny i kulturalny. Same plusy, można powiedzieć. Mieszka niedaleko, to czasem zajrzy, ukłoni się - chwali piłkarza właścicielka lokalu, pani Gerda.
Autobusami na Sobotę
W barze wszyscy oglądają mecze Soboty, ale tylko te wyjazdowe. Na spotkania we Wrocławiu to się ze Schodniej i okolic po prostu jeździ. Na ostatni pojedynek Śląska z Wisłą Kraków trzeba było wziąć dwa autobusy i jeszcze małego busa, bo inaczej wszyscy chętni by się nie pomieścili. Zawodnik Śląska dla swoich kibiców zamówił ponad 100 biletów.
- U nas ludzie się futbolem interesują, a jak Waldek teraz gra w Śląsku, to i na mecze chętniej jeżdżą. Wiadomo, piękny stadion, dobra drużyna, ale najważniejsze, że jest w niej chłopak od nas. Wszyscy tutaj jesteśmy z niego bardzo dumni - mówi Robert Lech, który wyjazdy na mecze Śląska organizuje.
On też organizował pierwszy w życiu transfer Waldemara Soboty. W 2005 r. jako prezes IV-ligowego Rajfelu Krasiejów ściągnął 18-latka z Małej Panwi Ozimek, która w tamtym sezonie z ligi spadła.
Klub z Krasiejowa zapłacił wówczas za utalentowanego pomocnika 8 tys. zł. - Myśmy w Ozimku przyuważyli takiego drobnego, wątłego chłopaczka. Wyglądał niepozornie, ale z rywalami jechał tak, że szok. Już po kilku pierwszych meczach wiedzieliśmy, że ten transfer to strzał w dziesiątkę - opowiada prezes Lech.
Zdecydowała siostra
W dwa sezony Sobota strzelił dla Rajfelu 21 bramek i zaczęły się nim interesować kluby z wyższych lig. Najbardziej zdeterminowany był ówczesny trener Górnika Zabrze Ryszard Wieczorek, który bardzo chciał sprawdzić u siebie pomocnika z Krasiejowa.
- Trener Wieczorek to i po dwa razy dziennie do nas wydzwaniał. Wszystko już było gotowe, nawet samochód podstawiony. Zawodnik miał tylko wsiąść i pojechać na trening Górnika. Ale Waldek powiedział: "Prezesie, jeszcze nie teraz" i sprawa się skończyła - wspomina Lech.
Zamiast do ekstraklasowego Górnika Sobota przeszedł więc do III-ligowego MKS-u Kluczbork. Zanim do tego doszło, w domu zawodnika odbyła się jednak rodzinna narada. Oprócz piłkarza uczestniczyli w niej rodzice, dwie siostry, trener MKS-u Ryszard Okaj oraz prezes klubu z Krasiejowa.
- Pamiętam, że Waldek ani jego rodzice wcale nie byli do transferu przekonani. Mówili, że to daleko, bo piłkarz musiałbym przynajmniej 40 kilometrów od Kluczborka dojeżdżać. Ostatecznie o wszystkim zadecydowała siostra Waldka, która powiedziała: "Musisz się rozwijać i pójdziesz grać do Kluczborka" - śmieje się Lech.
Telefony last minute
Do składu MKS-u Sobota znowu wdarł się przebojem, a w pierwszym sezonie strzelił dla drużyny 15 goli. Zespół awansował do nowej II ligi, a stamtąd po sezonie na zaplecze ekstraklasy. Już wówczas młody Sobota był jednym z najważniejszych graczy drużyny z Kluczborka.
- On do nas przychodził nie jako megawzmocnienie, ale raczej młody, zdolny zawodnik. Szybko okazało się, że jest czymś znacznie więcej. Gra została ustawiona pod niego, tak jak teraz w Śląsku jest ustawiona pod Sebastiana Milę - wspomina Wojciech Smolnik, wiceprezes MKS-u.
W pierwszej lidze beniaminek z Kluczborka wywalczył doskonałe szóste miejsce, a rozgrywkach bramki strzelał m.in. Pogoni Szczecin, Górnikowi Zabrze czy Widzewowi Łódź. Po tych występach Sobota w sezonie 2009/2010 został wybrany na najlepszego gracza I ligi i stało się jasne, że w Kluczborku zostać dłużej już nie może. Kontrakt z MKS-em mu się kończył, więc sprowadzić go chciały Górnik, Widzew, GKS Bełchatów i właśnie Śląsk.
- Waldka w barwach Kluczborka na żywo widzieliśmy chyba z 10 razy, więc doskonale wiedzieliśmy, co potrafi. Nikogo innego nie mieliśmy tak rozpracowanego - przyznaje dyrektor sportowy Śląska Krzysztof Paluszek, który zawodnika sprowadzał do klubu wraz z ówczesnym trenerem Ryszardem Tarasiewiczem.
Sobota na ofertę z Wrocławia zdecydował się po namowach trenerów i działaczy MKS-u. Znaczenie miała też niewielka odległość Wrocławia od jego domu. Pomocnik wylądował więc w Śląsku, choć telefony z ofertami z Zabrza i Bełchatowa odbierał jeszcze tuż przed ustaleniem ostatecznej wersji kontraktu.
Siatki dla Vrdoljaka
8 sierpnia 2010 r. Sobota zadebiutował w ekstraklasie. Początek jego występów w Śląsku można uznać za słodko-gorzki. Zawodnik uznany został za najlepszego gracza spotkania z Jagiellonią Białystok, ale po jednej z akcji ordynarnie zrugał go Vuk Sotirović. Serb był niezadowolony, że nowy w drużynie młodzian nie podał mu piłki, a zamiast tego sam uderzył na bramkę rywali.
W kolejnym, wygranym 3:2 spotkaniu z Cracovią Sobota zaliczył pierwszą asystę w ekstraklasie. A w boju z Legią na Oporowskiej kibiców absolutnie zadziwił. Filigranowy piłkarz z legionistami grał bez żadnych kompleksów, a najdroższemu piłkarzowi w historii ligi Ivicy Vrdoljakowi bezwstydnie zakładał siatki. Nic dziwnego, że fani z Wrocławia rychło go pokochali, a do reprezentacji U-23 powołał Waldka selekcjoner Andrzej Zamilski. Problem w tym, że potem powołania się już nie powtarzały, Sobota w lidze nieco przygasł, a Śląsk zaczął seryjnie przegrywać.
Zawodnik i jego Śląsk odrodzili się pod wodzą trenera Oresta Lenczyka. Choć doświadczony szkoleniowiec decydował, że w niektórych meczach Sobota usiądzie na ławce rezerwowych. W takiej zmiennej roli 23-latek zdobył wicemistrzostwo Polski, a w przesądzającym o sukcesie meczu z Arką Gdynia zanotował asystę przy pierwszej z pięciu bramek.
Jak Xavi i Iniesta?
- Waldek, odkąd jest w Śląsku, bardzo piłkarsko dojrzał i się rozwinął. Ma wielkie serce do gry oraz umiejętności techniczne, które wyróżniają go na tle innych zawodników. Ważne, że nie boi się podejmować indywidualnych pojedynków, a większość z nich wygrywa. To, co musi poprawić, to motoryka i odbiór piłki - ocenia Paluszek, który dodaje. - Jak na nasze warunki - i biorąc pod uwagę wszelkie proporcje - Waldek jest taką miniaturką Xaviego czy Iniesty. Tak jak oni jest filigranowy i tak jak oni bardzo kreatywny na boisku.
W tym sezonie Sobota, gdy tylko był zdrowy, grał w pierwszym składzie drużyny z Wrocławia. Także dzięki niemu Śląsk jest liderem T-Mobile Ekstraklasy, a zawodnik otrzymał powołanie do reprezentacji Polski. Drugi trener kadry Jacek Zieliński formę gracza z Wrocławia nazwał ostatnio "imponującą", a bramkę strzeloną w meczu z Górnikiem Zabrze "fantastyczną".
- A ja i tak uważam, że Waldek nie zaprezentował jeszcze wszystkiego, co potrafi. Na to przyjdzie jeszcze czas, tylko trener Smuda musi mu dać więcej szans. Niech on zagra najpierw ze 100 meczów w reprezentacji Polski, a potem wraca do Kluczborka. Czekamy tu na niego. Specjalnie dla niego zastrzegliśmy nawet numer 2., z którym u nas występował - kończy Wojciech Smolnik.
źródło:sport.pl
Śląsk częściowo spełni wymagania Komisji ds. Licencji PZPN, która odmówiła wrocławskiemu klubowi przyznania licencji na grę w Ekstraklasie w sezonie 2011/2012 z powodów infrastrukturalnych. Wrocławianie przemalują bramy wejściowe, które pełnią również rolę wyjścia ewakuacyjnego, na bardziej jaskrawy kolor oraz uzupełnią numerację krzesełek na trybunie dla kibiców gości. Śląsk odwołał się natomiast od konieczności przebudowania ławek dla zawodników rezerwowych. Zdaniem WKS-u w podręczniku licencyjnym, który określa warunki przyznawania licencji, nie jest wskazana wymagana wysokość daszku nad ławkami. Co ciekawe, obecne ławki zostały zainstalowane zgodnie z zaleceniami PZPN przed meczem reprezentacji Polski ze Słowenią, który odbył się przy Oporowskiej w 2008 roku. Paradoks jakich ostatnio wiele w naszym futbolu. Odwołanie się od decyzji komisji w kwestii ławek oraz zobowiązanie się do spełnienia pozostałych wymogów do 25. maja zostało już przez klub wysłane do związku.
Zachęcamy do zapoznania się z wypowiedziami Grzegorza Podstawka, Mateusza Żytki, Mariana Kelemena, Waldemara Soboty oraz Łukasza Madeja po meczu Śląska Wrocław z Polonią Bytom. 
